Een half jaar! Time flies zoals iedereen zegt. En het is ook echt zo. Afgelopen vrijdag was het 20-03-20. Precies een half jaar geleden dat Tijs op vrijdag de 20e geboren werd.
Ik schreef al eerder een paar updates op mijn blog over Tijs, maar deze mijlpaal kon ik niet overslaan. In het kort: het gaat nog steeds super goed met Tijs. Hij drinkt goed, hij slaapt goed, poept en plast goed (ook zeer belangrijke informatie om te weten natuurlijk), hij speelt lekker. Hij doet lekker zijn ding. En wij ook. Minstens net zo belangrijk.
We hebben net een week achter de rug dat meneer om 5:30 wakker werd maar gelukkig slaapt hij sinds een paar dagen weer gewoon heerlijk door tot 7:30, zijn normale ritme. Dus kunnen wij gelukkig ook weer wat langer slapen.
Het is leuk om te zien hoe hij zich ontwikkelt. Hij kan steeds meer. Zo draait hij continu op zijn buik maar wordt vervolgens boos als hij te lang op zijn buik ligt omdat hij niet kan terugdraaien. Ook reageert hij op zijn naam als je hem roept. Het is zo’n vrolijk mannetje. Een heerlijke slaapkop maar zodra hij je gezicht ziet als hij wakker is/wordt krijg je een smile van oor tot oor. Dan ben je zelf ook gelijk weer vrolijk.
Qua eten zijn we ook al weer wat verder dan alleen borstvoeding. Met 4,5 maanden kreeg hij zijn eerste groentehapjes en een paar weken later ook fruit. Hij vindt alles wel lekker. Van bloemkool moest hij eerst huilen maar ook dat gaat er nu prima in. Nu hij een half jaar is mogen we ook gaan beginnen met korstjes brood of bijvoorbeeld een soepstengel en ben je de voedingen aan het afbouwen zodat hij steeds vaster gaat eten. Ook heb ik besloten om te gaan stoppen met de borstvoeding. Ik had wel vaker het idee om te gaan stoppen maar het voelde toen ook weer niet goed of zo. Nu ben ik wel tot de conclusie gekomen tot het goed is op deze manier. Hij heeft het nou een half jaar super goed gedaan op mijn borstvoeding, maar ik merk ook dat ik er klaar mee ben. Met name het kolven vind ik soms zo’n gedoe. Dus dan is het wijs om ermee te stoppen. We hebben nog wat voorraad in de vriezer liggen, die maken we op en ik ga nu 1 voeding minder geven. Ik sla nu 1 voeding over zodat mijn lichaam eraan kan wennen een kleine week en dan de volgende etc. Deze voeding doen we met kunstvoeding zodat hij ook daar aan kan wennen. Dit is natuurlijk ook weer een verandering voor hem. Dit gaat tot nu toe goed en ik heb nog niet heel erg last van stuwing. Ik hoop dat dit zo blijft. Dan zijn we weer een paar weken verder en ben ik helemaal gestopt. Kan ik ook weer met een goed gevoel een wijntje drinken ;-). Het blijft gek om ermee te stoppen want het voelt ook alsof ik niet een goede moeder ben (wat natuurlijk dikke onzin is) maar ik denk dat meerdere moeders daarover mee kunnen praten.
Nu met de ontwikkelingen van het Coronavirus is het tegelijkertijd ook een beetje een gekke tijd. Tijs heeft niks door natuurlijk, want die kan dit allemaal nog niet begrijpen. Die vindt het allemaal wel prima want aandacht, liefde en eten krijgt hij toch wel maar het blijft raar. Normaal gesproken kom ik of komt de familie bij ons of gaan we ergens heen maar we zijn nu veel meer een huis gekluisterd. Ook doen we Tijs niet naar de opvang op dit moment. Ondanks dat we beiden moeten werken, kan Martijn veel thuis werken. Die werkt thuis op de dagen dat ik aan het werk moet. Hierdoor hebben we geen opvang nodig en ik denk ook dat het beter is dat hij niet heen gaat. Dit om zo veel mogelijk verspreiding te voorkomen. Zo gaan we bijvoorbeeld ook niet naar het zwembad voor babyzwemmen of andere leuke dingen. Je zult er het beste van moeten maken. We zijn hierdoor meer thuis wat ook wel gezellig is. Samen koken, spelletjes doen, lang in de pyjama etc. Zolang iedereen zich aan de regels houdt komen we hier wel doorheen.
Ik heb in ieder geval zin in dat Tijs zich steeds meer ontwikkelt en steeds meer kan. Zo kan hij al een klein beetje zitten wat 0,01 seconde duurt zonder om te vallen. Ik ben benieuwd wanneer hij begint met kruipen, of hij überhaupt gaat kruipen en wanneer hij gaat lopen etc. We gaan het zien. De tijd zat het ons leren. Tot in een volgende update van Tijs!
Liefs, Kim