Zoals ik al eerder schreef hebben wij een nieuw huis gekocht. Eigenlijk was het helemaal niet de bedoeling en kwam het onverwachts op ons pad. Ik schrijf je even bij…
Wij wonen nu 4,5 jaar op ons plekje in Borger. We hebben het hier ontzettend naar ons zin, wonen hier heel fijn, in een mooi, fijn huis, in een rustige buurt vlakbij het dorp met alle voorzieningen om de hoek. We hebben nog niet zo lang geleden onze tuin aangepakt en kunnen hier de komende jaren nog prima vooruit. Dikke prima zou je zeggen. Wat we wel altijd wisten is dat we hier niet ons hele leven zouden willen blijven wonen. Ondanks dat we het hier zo fijn hebben zouden we uiteindelijk in de toekomst wat groter willen wonen, een huis waar je achterom kunt en eentje met een bijkeuken, maar dat die toekomst al over 1,5 jaar zou zijn hadden we niet bedacht.
Altijd hielden we Funda wel een beetje in de gaten om te kijken of er wat moois voorbij kwam. Dat kwam er ook zeker wel maar niet noemenswaardig of het was mega duur. Ook zeiden we al 2 jaar dat we maar eens met een hypotheekadviseur in gesprek moesten gaan om te kijken wat we überhaupt konden lenen want de financiële situatie is wel (positief) veranderd voor ons. En toen kwam er een nieuwbouwproject voorbij die ons beide gelijk wel aansprak. We hadden niet gelijk gebeld door uitstelgedrag maar pas na vijf dagen nadat hij op Funda stond. Dat was dus al te laat. Alle huizen waren al vergeven. Toch wel teleurgesteld hing Martijn op. Dat was onze kans dachten we… Totdat we na het weekend gebeld werden dat er toch een plekje vrij was en dat we langs konden komen voor een oriënterend gesprek.
Dat oriënterende gesprek was op 11 november. Dat weet ik nog goed want daarna gingen we lampionnetje lopen haha. We gingen heel open het gesprek in. Eigenlijk helemaal niet perse met het idee dat we het ook echt gingen doen maar toen we het gesprek gehad hadden waren we nog enthousiaster en besloten we om ons in te schrijven. Maarrrrrr, we wisten überhaupt nog niet eens of we de financiering wel rond konden krijgen dus ook maar gauw een gesprek gepland met de hypotheekadviseur. Die was een halve week later en gelukkig kregen we te horen dat het zou gaan lukken. Die week erna moesten we onze voorkeuren qua bouwnummer doorgeven en dan wordt er gekeken naar de voorwaarden. Door middel van loting weet je een week later of je het bent geworden of niet. Dat was nog wel even spannend maar ook dit was gelukt! Martijn belde mij op werk dat we het huis ”hadden”. En toen? Toen hadden we geen idee eigenlijk wat we moesten doen. Wat waren de stappen? Gelukkig kwamen we daar ook wel uit. Natuurlijk moet je de financiering nog echt goed rond krijgen dus daar hebben we een gesprek voor gepland, voorlopig koopcontract ondertekenen en nog wat mailtjes hier en daar.
Ondertussen ben je al aan het fantaseren over hoe je het huis wil inrichten. Hoe wil je de dingen een beetje aanpakken. Wat vind je mooi en wat ook totaal niet. Ik ben Pinterest al bij langs aan het gaan voor mooie keukens en badkamers. Maar tegelijkertijd duizelt mijn hoofd ook bij zoveel keuzes. Ik vind het lastig om een überhaupt een keuze te maken. Straks kies je iets waar je later spijt van krijgt. En dan tussendoor ook nog de baby die komt in februari/maart. Dit leidt tot lichte paniek in mijn hoofd. Helemaal na het gesprek bij de aannemer waarbij we al keuzes moeten maken voor 4 maart.
Wordt vervolgd…
[…] Project Nieuwbouw – Deel 1 […]