Het is tijd om Bangkok te verlaten. De taxi komt om 10 uur dus aan het werk om alles in te pakken en klaar te staan. Maar… de taxi komt wanneer we klaar staan niet. Martijn loopt nog naar de zaak waar we de taxi hebben geboekt maar die is nog gesloten. Na 20 minuten is Martijn er klaar mee en probeert bij de grotere weg een taxi te vinden.
Dat is gelukt. Voor 600 BAHT brengt de beste meneer ons heen. Super geregeld. In een uurtje staan we op het vliegveld. Via Sunny Cars hebben we een auto geregeld al was dat even een gedoe. Want wij hadden vanaf zondag een auto geboekt, maar we hadden natuurlijk een extra dag bijgeboekt. Dus deze proberen om te zetten naar een dag later maar dat kon niet terwijl je wel de reservering tot een uur van tevoren kon annuleren. Toen de reservering maar geannuleerd en een nieuwe gemaakt maar deze hadden we niet goed ingevuld. Toen weer geannuleerd en weer een nieuwe gedaan. Tussendoor contact gehad met het bedrijf maar was allemaal lastig dus na wat omslachtig gedoe is het toch goed gekomen. Ook zijn de dubbele betalingen weer teruggeboekt.
Op naar de auto. Spullen inpakken en gaan. Het is even onwennig om aan de linkerkant te rijden. Voor mijn gevoel komt alles op mij af en Martijn doet continue de ruitenwisser aan i.p.v. het knipperlicht maar na een uurtje is het klaar. We maken even een snelle tussenstop bij de Decathlon voor bandjes en zwemschoenen. We willen ook nog een autostoeltje voor Tijs want die was niet te krijgen bij de auto, alleen voor Koen. We worden naar een winkelcentrum gestuurd. Hier hadden we ons wel twee dagen kunnen vertoeven als we wilden. Genoeg te bekijken en te eten. Stoeltje voor Tijs is gescoord en de boodschappen zijn binnen. Op naar het hotel. Onderweg ervaren we nog steeds de drukte en grauwheid van Bangkok. Zo’n twee uur zijn we onderweg als we aankomen.
Het doet verlaten aan. We krijgen beide het gevoel dat we zijn opgelicht. We parkeren in een donkere parkeergarage en Martijn gaat de boel even checken. Blijkbaar zitten we toch goed. Inchecken en naar de kamer. We gaan met de lift naar de 10e verdieping. Ik vind het doodeng (hoogtevrees) dus de gordijnen gaan dicht en de ramen worden gecheckt dat ze goed dicht zitten. Als we over de gang moeten kijken we recht omlaag de lobby in, 6 verdiepingen naar beneden. Elke keer ben ik bang dat een van ons over de reling valt. We gaan naar het zwembad. Het water is niet zo mooi als op de plaatjes want de tegels zijn verkleurd. In de lobby ligt allemaal vogelpoep en er vliegen letterlijk vleermuizen rond. We gaan een paar verdiepingen naar beneden want daar schijnt een foodcourt te zitten dus daar gaan we avondeten. Alles is gesloten maar als we verder lopen op zoek naar eten is er nog wel een KFC open en een Japans restaurant. Alleen die heeft nog maar twee stukjes kip en de Japanner heeft geen fatsoenlijk eten voor de de kinderen. We willen weer terug naar de lift maar er gaan inmiddels lampen uit en de roltrappen doen het niet meer. Zo bizar. Ik had allerlei hoeden, kleding, bloemen en vazen mee kunnen nemen als ik dat had gewild. We moeten een bepaalde lift hebben om weer bij onze kamer te kunnen komen maar deze kunnen we niet vinden. Na 6 verschillende liften en verdiepingen uitgeprobeerd te hebben zijn we op de kamer. De autosleutel halen en dan maar onderweg wat vinden.
We komen bij de locals uit waar wat rijst, omelet, kip en beef besteld wordt na wat gebrekkig Engels. Ondertussen wordt er karaoke gezongen. Tijs wil niks. Koen eet het omelet. Weer terug naar de kamer. Deze is gelukkig prima, al is het wel wat smoezelig. De kamer is een appartement en Koen kan op een apart kamertje. En als de kinderen slapen kunnen wij in het woongedeelte zitten. Martijn is al aan het kijken waar we de komende dagen heengaan. Ik ben blij dat we hier maar twee dagen zijn en zo gauw mogelijk weg kunnen.
De reden dat we hier zijn is dat Ayutthaya de oude hoofdstad van Thailand was en ze hier nog allerlei restanten van oude tempels hebben. Dat schijnt wel een hoogtepunt te zijn en gezien het aantal toeristen dat hier rondloopt zou dat ook best wel eens zo kunnen zijn. De auto wordt geparkeerd achter de tempel en we maken de eerste stop bij Wihan Phra Mongkon Bophit. Hier staat het grootste bronzen Boeddhabeeld van Thailand. Helaas in restauratie dus niet veel van gezien.
Daarna gaan we door naar de oude tempel Wat Phra Si Sanphet waar de oude ruïnes te zien zijn uit 1300. Ondanks dat er veel al kapot is nog steeds mooi en indrukwekkend om te zien. Wel hebben we het mega heet en is het benauwd. Ook Tijs heeft er last van en is niet zo gezellig. Ik snap hem wel, maar het is helaas niet anders. We lopen door naar de lelievijver waarachter ook een tempel zit, Wat Phra Ram. Als we erheen lopen zien we olifanten maar helaas niet het soort wat we willen… het is namelijk om de toeristen te vervoeren en te vermaken. Degene die de olifanten stuurt heeft een stok met een haak en punt eraan en de olifanten hebben kettingen om 🙁 helaas maken er teveel mensen gebruik van. Koen vindt de olifanten helemaal leuk maar die kunnen we niet uitleggen dat dit niet goed is. Tijs kunnen we dit wel duidelijk maken dat dit niet de bedoeling is.
Tot slot nog de laatste en de belangrijkste tempel van dit gebied (al zijn er nog een paar hoor als je die wilt bezoeken), want dan zijn wij er wel klaar mee en Tijs helemaal, Wat Phra Mahahat. Hier is door iemand het hoofd van de Boeddha tussen de boomwortels geplaatst en de boom is ondertussen gaan groeien. Ook weer vele mooie torens op het complex te zien. Ondanks het spookhotel kan ik zeker wel aanraden om hier heen te gaan. Hier heeft zich een groot deel van de geschiedenis afgespeeld en je kunt je hier zeker goed een dag vermaken. Om het niet allemaal lopend te hoeven doen, kun je ook ervoor kiezen om een fiets te huren of gebruik te maken van de TukTuk zoals wij deden om weer terug te komen bij de auto. Helaas was er geen mogelijkheid tot een kinderzitje dus wij konden geen fietsen huren, anders hadden we dat zeker wel gedaan.
Koen is ondertussen in slaap gevallen en wij lopen door naar het eettentje, Coffee Old City. Het zit aan de andere kant van de weg van Wat Phra Mahatat. Het is er erg gezellig en knus. Ze serveren Thais eten voor een leuke prijs maar ook zijn er wat Westerse maaltijden. Tijs kiest voor de pannenkoeken. Het is tijd om terug te gaan naar ons spookhotel. We kiezen ervoor om het wat rustiger aan te doen en blijven de rest van de middag op onze kamer. De kinderen zijn wat aan het spelen, wij ruimen wat op en plannen waar we nog meer heen willen. Online vinden we een pizzeria en daar eten we heerlijke pizza’s uit een steenoven. Zin om morgen naar een nieuwe plek te gaan!
